به گزارش خبرنگار فرهنگی و اجتماعی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ «دادستان» مسعود ده نمکی سریال جدید شبکه سوم سیما است. سریالی که در همین چند قسمت اول ثابت کرده یک بیانیه سیاسی بوده و شعارزدگی در آن به حدی ملموس است که هیچ کس با هیچ گرایشی نمی تواند آن را انکار کند. مسئله ای که باعث شد تا موج انتقادات به سمت این کارگردان و مسئولین رسانه ملی بعد از پخش ناموفق سریال «روزهای ابدی» قوت بگیرد. ده نمکی که در کارنامه کاری خود، دست به ساخت اثار با نگاه انتقادی به بخش های مختلف حاکمیتی را دارد، این بار ضعیف ترین کار را خود را به نمایش گذاشته است. سریالی که نشان دهنده روند نزولی این کارگردان در عرصه فیلمسازی و سریال سازی است. اما نکته قابل توجه درباره این سریال این است که روز گذشته ده نمکی منتقدان خود را افراد حرام لقمه دانست. مسئله ای که نشان از سطح بالای انتقادات و البته عدم انتقادپذیری این کارگردان دارد. جالب اینکه ده نمکی در برهه ای کارگردانانی که نتوانند نقد آثارشان را تحمل کنند، دیکتاتور خطاب کرده بود و حالا به نظر می رسد که خود از همه دیکتاتورها، دیکتاتورتر شده است.
جبار آذین منتقد سینما و تلویزیون درباره «دادستان» به خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران» گفت: مسعود ده نمکی در آثار سینمایی و تلویزیونی اش سبک خاص به خودش را به نمایش گذاشته است. با توجه به پیشینه فعالیت های سیاسی و فرهنگی این کارگردان نگاه او به جامعه از زاویه یک منتقد اجتماعی زاویه دار است، به این معنا که نگاهی گاه تک سویه به برخی مسائل و واقعیت های جامعه دارد و بر اساس دیدگاه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری خود به آنها توجه می کند. از این رو معتقدم «دادستان» ده نمکی یک اثر ضعیف نیست، بلکه برعکس جزو آثار پخته این کارگردان محسوب می شود.
وی در توضیح بیشتر این مسئله افزود: در «دادستان» با توجه به رویکرد محتوایی، معنایی و مضمونی اثر به مسائل سیاسی، کارگردان تلاش کرده تا قشرهای مختلفی از مخاطبان را پای تلویزیون بنشاند، در اصل قشرهای راضی و ناراضی جامعه و حتی منتقدان و اپوزیسیون هم می توانند گوشه هایی از نقدها و اعتراض های خود را در این سریال ببینند، اما با این حال ده نمکی جدا از استعدادهای فردی و نگاه سیاسی در میان جامعه منتقدان و بخش هایی از جامعه ما به عنوان سوپاپ اطمینان نظام معروف شده، به این معنا که استفاده از انتقادات و مشکلات جامعه و نمایش آنها به صورت گل درشت تا جایی که حتی گاه ببیننده با شنیدن برخی دیالوگ ها و صحنه ها احساس همزادپنداری با گوشه ای شخصیت های سریال می کند و این مهم نشان دهنده نگاه کارشناسانه ده نمکی از سلیقه مورد پسند مخاطب است.
از ده نمکی نباید بیشتر از این انتظار داشت
این منتقد با بیان اینکه ده نمکی با حرکت بر روی موج سلیقه مردم آخرین ساخته خود را کارگردانی کرده است، اظهار داشت: «دادستان» یک مجموعه سیاسی، انتقادی و امنیتی است که متاسفانه در سرتاسر آن موجی از بدبینی، شک و نظارت امنیتی مشاهده می شود. به عبارت دیگر ده نمکی تا جایی در آثار خود به انتقادات نزدیک می شود که باورهای خود و نظام را مورد هجمه قرار ندهد، در هر حال معتقدم آخرین ساخته این فیلمساز هنوز در آغاز راه قرار داد و مشخص نیست از «داد و بیداد» چه کسانی صحبت خواهد کرد و چه افرادی به این دادها پاسخ می دهند، از این رو باید منتظر قسمت های بعدی سریال بمانیم.
آذین بیان داشت: «دادستان» برخلاف سریال «روزهای ابدی» که به اعتقاد بنده سریال بسیار ضعیفی بوده و دفاع بسیار بد یک کارگردان از ارزش های انقلاب محسوب می شود، اما ده نمکی در اثر خود با زیرکی وارد این عرصه شده و به همین دلیل نیز علی رغم اینکه گاه سریال به مرز بیانیه های سیاسی آن هم در حد معتدل نزدیک می شود، اما از هنر بی بهره نیست و ده نمکی در این اثر تلاش کرده تا از ابزار هنری به درستی در راستای اهداف فرهنگی و سیاسی خود بهره بگیرد. البته قطعا این سریال می توانست هنرمندانه تر و با شعارزدگی کمتر به تصویر کشیده شود، اما این بضاعت ده نمکی بوده و بیش تر از آن هم نمی توان از این کارگردان انتظار داشت.
وی درباره واکنش ده نمکی به منتقدان سریال «دادستان» اظهار داشت: ده نمکی برای ایستادن در عرصه کنونی خود در عرصه هنر، سینما و تلویزیون مسیر پر پیچ و خمی را طی کرده و در این مسیر با افراد و جریان های مختلف فرهنگی و سیاسی برخورد داشته که یکی از آنها نیز مربوط به جریان رسانه ای و منتقدان می شود، بدیهی است وقتی که ده نمکی خود را نوعی منتقد اجتماعی می داند، می خواهد همسویی منتقدان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را نیز با خود داشته باشد و اگر چنین تصوری را از این کارگردان داشته باشیم، باید بپذیریم که او تلاش می کند تا قشرهای مختلف جامعه را تحت عنوان زیر لوای خود قرار دهد.
گزارش از سجاد باقری
بله همنطور است. جنگ های نامنظم و روحیه بی نظم سپاه - در مقایسه با ارتش- خلاف نظریات علوم نظامی دنیا بود. اما سپاه گل کاشت و کارهایی را انجام داد که مطقا از نظر علم نظامی ممکن نبود.
شما نمی فهمید که هدف از هنر سینما و تئاتر انتقال مفهوم و ایجاد حس مشترک با بیننده است نه رعایت دستورالعملهای دانشکده های تئاتر و سینمای دنیا. متاسفم که نمی فهمید چرا فیلمهای ضعیف ده نمکی جای خود را در دل مردم باز می کند اما فیلمهای اساتید به اصطلاح سیتما چنین توانایی را ندارید.
امام حالا گیرم و سلم کارهای ده نمکی ضعیف است. مگر تلویزیون اولین بار است که دارد سریال ضعیف می سازد؟ چرا فقط علیه این سریال اینطور هجمه می شود؟ دلیل هجمه مافیا ی فساد که مشخص است. اما دلیل حمله ارزشی ها از جنس حسادت برادران یوسف علیه السلام است.